تو مرا آزردی
عقل واحساس گلاویز شدن
یکی دنبال راه،
 آن یکی سرزنش و خاتمه فرصت ها
ماندنی می ماند
رفتنی در پی رفتن ،تو را می راند.
تابه کی صبر و غرورت بگیری سخره 
تا به کی دل ببندی به پوچی، به پوشالی ها.
باید اینبار زنی بر دل و احساس لطیفت مُهری که نبندد دل زود .
ندهی جان ودلت را به بهایی اندک.
دلخوشی؟؟؟باش
اما.
نه به سوسوی باد.

عشق خوب است 
ولی
نه به هر قیمت وهر تاوانی
*بانوی منتظر*
ف.مرتضی